Jak uczyć dziecko efektywnej komunikacji?

Efektywna komunikacja to niezwykle cenna umiejętność, której znaczenia często nie doceniamy. To zdolność, która jest wręcz niezbędna w codziennym życiu, zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Bez jasnego, skutecznego i wyważonego artykułowania swoich myśli, potrzeb i uczuć nie będziemy w stanie tworzyć zdrowych, wartościowych relacji, zdobywać wiedzy i stosować ją w praktyce, a także odnosić sukcesów w życiu zawodowym.

Efektywna komunikacja jest niezwykle ważnym elementem codziennego życia już od najmłodszych lat. Zresztą, trudno chyba wyobrazić sobie ważniejszą rodzicielską umiejętność, niż porozumiewanie się z własnym dzieckiem. Dlaczego? Nasze latorośle, niezależnie od wieku, wiedząc, że mogą zwrócić się do nas z każdym problemem i wiedząc, że zostaną wysłuchane i że mogą liczyć na nasze wsparcie, rozwijają w sobie istotne uczucia i wartości. Czują się dzięki temu ważne i kochane, mają poczucie sprawstwa, a także uczą się zdrowej samooceny, rozwiązywania problemów oraz współpracy i tworzenia relacji z innymi ludźmi. Efektywna komunikacja ma też aspekt typowo wychowawczy, który staje się niezwykle istotny szczególnie w okresie dojrzewania, kiedy otwarty, szczery i odpowiedzialny rodzic staje się często jedyną osobą, z którą nastolatek może porozmawiać, nie bojąc się ostracyzmu lub wykluczenia. Aby jednak tak się stało, trzeba pracować na tym od najmłodszych lat.

Poświęć czas dziecku

Brzmi banalnie, jednak wielu z nas, rozmawiając z dziećmi, wykonuje inne czynności: sprząta, gotuje czy ogląda telewizję. Z pozoru może wydawać się to niewinne, jednak podświadomie wysyłamy w ten sposób komunikat, iż to, co chce nam przekazać dziecko, jest dla nas mniej ważne, niż obiad, czysta łazienka albo serial. Jeżeli więc poświęcamy dziecku czas, to poświęcajmy go tylko jemu, niech będzie to czas rzeczywiście spędzony z dzieckiem, a nie w towarzystwie licznych rozpraszaczy. Nie muszą to być drogie, wymyślne rozrywki: może to być wspólna zabawa (świetnie sprawdzi się chociażby budowanie z klocków, rysowanie albo stworzone razem domowe przedstawienie), czytanie książek, spacer lub jazda na rowerze, hulajnodze czy rolkach, a także, po prostu, zwykła rozmowa. Bez telewizora huczącego w tle czy nerwowego zerkania w telefon.

Dawaj dobry przykład

Dla nas, dorosłych, wydawać się to może banalne, ale takie proste z pozoru aktywności budują w dziecku poczucie wartości i przekonanie o tym, że warto się komunikować. Kiedy pociecha ma pewność, że rodzice chcą jej słuchać, będzie chętniej inicjowała rozmowę, dzieliła się problemami i budowała wartościowe relacje. Zamiast więc słuchać jednym uchem, słuchajmy dziecka bardzo uważnie – gdyż udając, że się słucha, można je do siebie bardzo szybko zniechęcić. Sami też musimy być dobrym przykładem i starać się komunikować w sposób jasny i nieagresywny, zarówno z dziećmi, jak i z innymi dorosłymi w naszym otoczeniu. Kiedy zaś coś pójdzie nie tak, nie bójmy się analizować takich sytuacji; a takich przykładów w życiu codziennym mamy przecież mnóstwo. Zastanawiając się wspólnie, co można było powiedzieć lub zrobić, aby porozumiewać się efektywniej, kształtujemy w dziecku zdrowe nawyki komunikacyjne, które na pewno zaprocentują w jego dalszym życiu.